RAINBOW
Dompel je onder in ‘Rainbow’ tijdens STORMOPKOMST
Mensen zijn het resultaat van de weerspiegeling van oneindige reflecties, zoals een regenboog. Dat ondervinden bezoekers van de installatie 'Rainbow' aan den lijve. Het werk van Nazanin Fakoor is zondag 24 maart te zien én te beleven tijdens STORMOPKOMST in de Warande.
Nazanin Fakoor is een Iraans-Duitse kunstenares die woont en werkt in Brussel. "Ik heb theaterkunsten gestudeerd in Munchen en Parijs en set- en kostuumontwerp in La Cambre in Brussel. Ik ben een beeldend kunstenaar en doe performances. Ik hou ervan wanneer het publiek deel wordt van mijn installaties. Bezoekers beleven het niet alleen, maar hebben er ook invloed op. In 'Light Drawing' heb ik gewerkt met spiegels en reflecties. Bezoekers beïnvloedden de tekening op de muur door hun bewegingen. 'Rainbow' is een grotere versie daarvan."
Je hebt 'Rainbow' al eerder voor een livepubliek gebracht, hoe ging dat?
Nazanin Fakoor: '''Rainbow' bestaat in verschillende vormen. De installatie is in première gegaan met een live performance van ongeveer drie kwartier door acht zangers. Dat hebben we opgenomen om er een soundscape van te maken van eveneens drie kwartier. Zo hebben we het op een festival in Portugal gebracht. in de zomer buiten, met hoofdtelefoons voor het publiek. In de Warande komt de installatie met een kortere, abstracte soundloop, zodat bezoekers kiezen wanneer ze binnen wandelen en hoe lang ze blijven. Daarvoor hebben we het ontspannende middelste gedeelte van de live performance gekozen.
Er zijn verschillende publieken voor de installatie. Sommigen blijven superlang en duiken er heel diep in, anderen komen, vertrekken en keren nog eens terug. Sommigen spelen met de spiegels, anderen zetten zich neer om rond te kijken. Met 'Rainbow' heb Ik al geëxposeerd in musea zoals Z33 en tijdens theaterfestivals zoals de Operadagen Rotterdam. De reacties waren steeds goed."
STORMOPKOMST mikt op families. Kunnen kinderen ook genieten van 'Rainbow'?
Nazanin: "'Rainbow' is niet specifiek voor kinderen gemaakt, maar zeer toegankelijk. Ik heb me laten Inspireren door een Iraans gedicht uit de twaalfde eeuw, een filosofische mythe over vogels die op zoek gaan naar een opperwezen. Ze doorkruisen zeven valleien, amper dertig vogels halen hun einddoel. Maar zij vinden wel zichzelf. Het is een metafoor voor zoeken naar je identiteit. Wie zijn we, waar gaan we naartoe?
Kleine kinderen gaan niet dat volledige idee begrijpen. Maar zij halen er gewoon andere dingen uit dan volwassenen. Net zoals volwassenen met bagage en kennis er andere dingen uithalen dan volwassenen die voor het eerst naar een museum of festival gaan. Maar iedereen haalt er wel iets uit. In dat opzicht zijn kinderen ideaal om te ontdekken of iets werkt of niet."
Ken je de Warande al?
Nazanin: "Ik ben nog nooit in de Warande geweest, ik kijk er naar uit om het cultuurhuis en het festival te ontdekken. Misschien neem ik wel mijn dochter van 9 mee, dan maken we er een familieuitstap van"
tekst: Wouter Adriaensen | Oorspronkelijk gepubliceerd in het driemaandelijks magazine apr/mei/jun jg 16 nr 2 van Cultuurhuis de Warande.
